19-07-07 Dag 13

Toen ik (Karsten) vanmorgen wakker werd zag ik drie kleine molshoopjes op de heuvel. Bij nadere inspectie bleken het drie meisjes te zijn. Ze hadden die nacht onder de blote hemel gelegen, met een glaasje wijn en wat borrelnootjes een studie gemaakt van de sterren. Volgens de meisjes hadden ze zelfs vallende sterren gezien. Ik weet niet of het wijnsterretjes of echte sterren waren, maar ze hadden in eerder geval een wens gedaan. welke weet ik niet. Die drie meisjes waren Chanine, haar zusje en haar vriendin. De laatste twee waren gisteravond toch nog laat aangekomen. Chanine kon vanmorgen nog even in haar autootje rijden. Ze ging wat brood halen. Het bleek nog een hele reis te zijn. Ik was even meegegaan, maar was me er niet van bewust dat we zo ver moesten rijden. Het was geen plaatselijk bakkertje maar meer een regionaal bakkertje.

Dus wederom door allerlei omstandigheden vertrokken we laat. We reden eerst langs een stuk weg waar we gisteren nog achter die Renault Megane aan waren gecrost. Nu gelukkig gewoon in de stap mode, dat moest ook wel wat het was vanmorgen al snel vrij warm. Gelukkig kwam er af en toe briesje. Het zusje en de vriendin van Chanine zijn vanmorgen ook nog een stuk mee gefietst. Halverwege een steile helling gingen de twee fietsers weer terug en zochten hun auto op om daarna naar huis terug te keren. Dat zijn toch echte zusters en vriendinnen die je zomaar even voor een paar uurtjes op komen zoeken.
Onderweg kwamen we nog een kudde paarden, die veel op Opus leken, tegen, maar dan in het wit. Achteraf bleken dit Boullonaise’s te zijn. Het was een prachtig gezicht om deze kolossen naast je in de wei te zien lopen.
Verder hebben we vandaag een prachtige tocht gehad met veel heuvels. Je kunt er wel steeds een beschrijving van geven, maar dat zou allemaal eentonig worden. De foto’s zullen jullie genoeg vertellen. Laten we maar zeggen dat we flink hebben genoten.
Nog een paar dingen over deze dag. We zijn vandaag wel een eind omgereden. De nummers van de wegen waren niet zo duidelijk aangegeven op de routekaart. Maar door de omgeving was het gelukkig een mooie omweg. We konden de fout nog aardig herstellen. We konden namelijk bij Lumbres richting St.Martin rijden. En dat was toch ons eindpunt voor vandaag.
Onderweg hebben we ook nog een spelletje gedaan. Met de schouders (die van de ruiter natuurlijk), tegen elkaar aan en dan van de weg afduwen. Karsten won van Chanine maar verloor weer van Johan. Aan dit spelletje kun je wel merken dat de paarden het steeds beter met elkaar kunnen vinden.

Het eind van de dag is altijd weer spannend. Waar slapen we vannacht? We hebben een goede strategie gevonden. We gaan naar de Mairie en die doet verder het werk. Je zegt wat je wilt en wat je nodig hebt. En de autoriteiten doen de rest. Zo ging het vandaag ook. We kwamen het dorpje Thiembronne binnen. Karsten zag de Mairie, en vroeg in zijn gebrekkig Frans om hulp. En daar ging de machine in werking. Er werd weer flink gebeld en al vlot was er een plaatsje gevonden. We zitten nu in het dorpje zelf in een grote wei en aan een riviertje. Hier kunnen we ook nog even lekker badderen.
De vroege stop en het late vertrek en het bezoek voor Chanine zorgden ervoor dat we niet zo veel kilometer hebben afgelegd. Johan durft het bijna niet te zeggen, maar we hebben vandaag 25 kilometer afgelegd. Niet veel maar wel mooi.