17-07-07 Dag 11 De Franse grens is bereikt!

Beste mensen,

Helaas is het om technische redenen op dit moment niet mogelijk de berichten door te sturen naar Nederland. The Paris Trail hoopt het probleem zo spoedig mogelijk op te lossen. Uiteaard houden zij wel hun dagboek bij. Zodra de berichten zijn ontvangen worden zij gepubliceerd.

Houdt u de weblog dus in de gaten!




Ik zit hier lekker met de binnenkant van mijn zadel als leuning voor mijn rug. Voor mij lopen de paarden te grazen in het vette gras. Zitten wij soms op een grote Franse boerderij. Nee, wij zitten in de stadstuinen voor het gemeentehuis (Marie) van het plaatsje Esquelbecq’, en dat ligt aan het riviertje de IJzer. Hoe zijn we hier weer terecht gekomen? Wel, dat zit zo! Vlak voordat we dit plaatsje inreden, ging Gerard bij een boer vragen”of die misschien wist waar we het beste heen konden rijden. Die stuurde Gerard door naar de Marie, Gerard dacht dat dit een manege was, maar de Marie is het gemeentehuis, op het stadhuis aangekomen knoopte hij een gesprek aan met een dame die wel heel goed engels sprak. Ze praatte Engels zoals een Fransman Engels praat (very vite)
Karsten zag in het centrum van het plaatsje een Bureau de Tourisque en scheurde daar met Jossha op af. Het meisje dat Karsten hielp sprak gelukkig ook Engels. Ze ging direct aan het telefoneren, maar Karsten kon uit de gesprekken al opmerkingen opvangen (c’est difficile) dat het moeilijk zou worden. Wij kregen te horen dat ze iemand zou bellen en over 10 minuten zou Karsten meer te horen krijgen. Na 5 minuten al werd Karsten bij telefoon geroepen en hoorde daar diezelfde dame aan, die Gerard ook had geholpen (cery vite). Zij vertelde Karsten dat ze al met Gerard had gesproken, alleen moest ze nog weten wat we allemaal van plan waren.
Met het antwoord, dat de paarden alleen maar kwamen om te grazen en wij om te slapen, kwam ze ons persoonlijk ophalen bij de kerk. Zij met de auto, met de knipperlichten aan, voorop en wij er in draf achter aan naar het gemeentehuis. Aangekomen bij Marie, het gemeentehuis, vertelde ze waar we overal gebruik van konden maken, en dat is heel veel. Snel kwam de Maire (Burgermeester), Jean-Michel Devynck, aangereden en begroette ons. Samen met de burgermeester voor de Marie op de foto, Ondertussen is onze snelle dame al weer twee keer geweest met allerlei informatie. We hebben dus weer een erelid erbij. In het gemeentehuis kunnen we van een lekkere douche gaan genieten, en ik ben zeker de enige niet.

O ja,er wordt ook nog voor een krantenartikel gezorgd waarin komt te staan waar wij mee bezig zijn, Dit artikel wordt dan over Noord-Frankrijk verspreid.

Vanmorgen werden we min of meer door de stalknecht gewekt. Gelukkig zagen we het zonnetje weer schijnen, maar er was nog een frisse wind. Alles werd opgeruimd, de dames douchten zich in door ponchau’s betegelde buitendouche voorzien van stromend koud water. Johan gooide per ongeluk een nog ingepakte printer/kopieerapparaat weg. Maar goed dat Gerard hem nog weer terug vond in de afvalcontainer, want nu konden we tenminste de routekaarten voor onderweg kopiëren.
We vertrokken en via een “sluip door kruip door” weggetje kwamen we bij de grens. We zagen veel mensen, maar geen douaniers (dus onze dure papieren bleven in de zadeltassen en zijn volgens Rob sterk gedevalueerd.) Eerst nog een stukje langs kust. De eerste de beste Boulangerie werd door Johan direct overvallen en iedereen zat al snel een echte Franse croissant te eten. Bij Bruy Dunes trokken we landinwaarts in. Ghyvelde, Uxem.
In Uxem lagen we in het gras de laatste broodjes van Johan op te eten. De wegen werden steeds langer en glooiender. Typisch Noord Frans: Lange wegen met uitgestrekte gele graanvelden. Na flink doorgestapt te hebben bereikten we Wormhout. De hele dag lag trouwens het tempo hoog. In het dorpje Wormhout wilden we nog koffie gaan drinken, maar konden geen geschikte plaats vinden. De rest van het verhaal heb ik boven al verteld, gelukkig maar want Giovanni roept dat het eten klaar is. Wat zou hij weer klaar gemaakt hebben?? Het ruikt in ieder geval wel goed.