16-07-07 Dag 10

Als de nood het hoogst is…………
Dat is onze leus van deze reis.
Dat bleek aan het eind van de middag ook weer. Vlak voor de Franse grens kregen we in De Panne een onweersbui. Dit was nog niet zo erg maar bij het volgende plaatsje Adinkerke (het laatste plaatsje voor de Franse grens) begon het pas echt goed te regenen en vooral ook te waaien. We zouden zo graag onderdak willen. We hielden een man aan vroegen hem de weg en of hij iets wist om te overnachten. Hij wist niets, maar je kon het medelijden in zijn ogen zien. Hij raadde ons aan naar de manege te gaan om het daar te vragen. We vingen bot. De manege zat vol en vroeg veel geld. En daar stonden we dan voor de manege, rillend in de regen. Rob ging op onderzoek uit en Karsten papte wat aan met de Vlamingen en ging met ze in het restaurantje bij de manege binnen. Daar werd ijverig gebeld naar allerlei bekenden, maar de ene was niet thuis en de andere had een hengst op stal staan. Zo was er steeds wat aan de hand. En na 10 telefoontjes besloot Karsten zich weer bij de groep te voegen, waar we wachtte op Rob….

Rob had meer succes. Hij vond een pension stalling die ons onderdak bood en de paarden een paddock. Toen we bij de boerderij aankwamen, maakte de eigenaar zelfs nog plaatsen vrij voor de paarden in de boxen. De twee dames van Wim staan nu in een box . Een grote box (12 bij 5) werd verdeeld in twee grote stallen, zodat vader en zoon in een box staan en Jossha, Opus en Mistral in de stal, met uitzicht op een natte weide. Al snel begon Giovanni met de mosselen. Net liep er nog een Vlaming binnen met de opmerking: Jullie zijn lekker met je gat in de boter gevallen. Hij zag ook dat we mosselen aten en een minuut later stond er een grote fles rode wijn op de tafel. Zojuist heeft ons forum besloten de stalhouder Nicolai de Vlo-Delva als erelid van The Paris Trail te benoemen.

Nu nog even de rest van de dag .Vanmorgen moest Chanine er al vroeg uit om Mistral weer in de wei te zetten. Hij had kennelijk niet genoeg gras. De weitjes waren ook klein. We werden even later wakker en hoorden zachtjes de regen op het tentzeil. Het donderde in de verte. Maar gelukkig begonnen de druppels minder te worden. Wel moesten we snel opruimen, omdat het hier en daar wat begon te lekken. Dat had wel als gevolg dat we vroeg konden starten. Sommige van ons deden aan paardenruil (Chanine op Star, Johan op Mistral en Rob ging verder met Vlaming.

Deze dag zou in het teken staan van wegversperringen. De eerste wegversperring was al na enkele kilometers. Gelukkig kon Karsten het paaltje uit de grond trekken, zodat we er allemaal vlot verder konden trekken. De tweede wegversperringwas bij Snaaskerke. Hier bleken geen paaltjes in de grond te staan, maar twee slagbomen achter elkaar. Giovanni, Karsten en Johan gingen aan het slopen. Maar het lukte niet. Dus besloten we de paarden uit te spannen en de kar er zelf doorheen te jutteren. (opzij tillen). Jossha’s bit bleek gebroken te zijn dus moest hij verder zonder bit. We stopten voor de middagpauze bij Rattevalbrug. Johan had hier bij een restaurantje belegde stokbroodjes gehaald. Even later kwam er een enthousiaste Fries achter hem aan, Hij werkt in het restaurantje en spoorde ons aan om met de collectebus bij de eigenaresse langs te gaan. Chanine ging naar de bazin van restaurant “ De Rattevanger “ en kreeg van haar een donatie voor de stichting! Daarna werd zij gevolgd door de kok (die enthousiaste Fries ) en hij propte met moeite geld door de gleuf. Met de opmerking dat deze (de gleuf) eigenlijk te klein was. Snel door naar Nieuwpoort, waar weer twee wegversperringen op ons stonden te wachten. De eerste was een vangrail, die midden over de weg liep. Dus weer omrijden en dwars door de drukte heen. In Nieuwpoort zelf was de hele kade opgebroken, dus midden door de stad (gelukkig is Nieuwpoort niet zo groot als Den Haag). Na Nieuwpoort hebben we nog wat gedronken bij de Westernstal Canada. We hadden daar weer heel veel te vertellen.

Nu zitten we na te genieten van Giovanni’s heerlijke mosselen en wordt er druk geklaverjast. Gelukkig we zitten droog (buiten regent het flink) en morgen trekken we Frankrijk in. O ja, we hoorden dat het in Nederland 30 graden was. Welterusten Nederland.